Korku, insanların hayatında her daim olacak bir duygudur. Korkudan tamamen arındırılmış bir çevre çocuk için tehlike olabilir. Yetişkinler çocukların güvenliği için onlara bazı durum ve nesnelerden korkmalarını öğretebilirler. (Trafik, yanan ocaklar, prizler vb.) Dolayısıyla korku tamamen istenmedik bir durum değildir. Ancak aşırı korku çocukların gelişimsel hedeflerini yerine getirmesini engelleyebilir.
Örneğin; 3 yaşındaki çocuğun anne ve babasından ayrı kalma korkusunu normal olarak değerlendirirken, 15 yaşındaki bir çocuğun anne ve babadan ayrı kalma korkusu yaşaması ise normal değildir. Bu nedenle anne-babaların çocuklarının nelerden korktuklarına dikkat etmesi çok önemlidir. Aşağıda yaş gruplarına bağlı olarak karşılaşma sıklığı yüksek korku türlerini görüyoruz;1 yaş: Yüksek ses, ani ses, yabancı
2 yaş: Karanlık 2-3 yaş: Doktor, kostüm giyen insanlar 3-6 yaş: Hayalet, cadı ve bazı hayvanlar 7-12 yaş: Yaralanmak, fiziksel hasar, doğal afet ve sınavlarEbeveynler korku karşısında nasıl tepki vereceklerinden emin olamayabilirler. Kimi korkuları yok sayarak, kimi mizahı kullanarak (korku ile alay ederek), kimi çok uzun ve mantıklı açıklamalar yaparak çocuğun korkularını yenmesine yardımcı olmaya çalışır. Çocuklarda görülen korkuların nedenleri çok başka olabilir. Mantıklı görünmese bile yaşadığı korku çocuk için gerçektir.
-Korku anında ebeveynlerin ilk önce çocuğa anlaşıldığını hissettirmesi oldukça önemlidir. Çocukların korktuklarını ifade ettikleri şeyin nasıl bir şey olduğunu anlatmalarına fırsat vermek, göz kontağı kurarak onları dinlemek ve güvende hissettirmek gerekir.
Paylaştığı şeylerin önemsediğini hissetmek çocuğa iyi gelecektir. " Hiç böyle şeylerden korkulur mu, sen bebek misin" gibi yargılayıcı ifadelerden kaçınılmalıdır.
-Özellikle okul öncesi dönemde çocuklar için korkularıyla ilgili konuşmak kolay değildir. Korkunun somut hale gelmesi için çocuğun korktuğu şeyin resmini yapıp, yırtıp, çöpe atması ya da onu karikatüze ederek komikleştirmesi çocukların bir kısmında korkuyu aşmada destek olma adına denenebilir.
-Çocukların anne babalarının kendi korkularıyla sakin bir şekilde baş ettiğini görmesi onların kendi korkularıyla mücadele etmesine yardımcı olacaktır. Ebeveynlerin kendi korkularını çocukların yanında yansıttıklarında çocukların bunu gözlemleyecekleri ve benzeri bir durumla karşılaştığında korkarak tepki gösterebilecekleri de unutulmamalıdır.
-Çocukların ekranla temasında mutlaka ebeveynler tarafından içerik kontrolü yapılmalıdır. Bazı filmler, oyunlar, videolar ya da tv programları çocukların korkmasına neden olabilir.Selcen Şen,Uzman Psikolog
Alanında uzman ekibimizle Habitat Psikoloji çatısı altında tanışın. Bizimle iletişime geçin.
Atatürk Mahallesi, Ataşehir Bulvarı, Gardenia 7/1 Rezidans Kat:1 Daire:11 Ataşehir- İstanbul
0 (507) 465 49 43
0 (216) 360 00 06
